بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های گل محمدی بومی استان کرمان با استفاده از نشانگر مولکولی rapd

گل محمدی نسترن بومی و معطر در ایران که به عنوان کار اقتصادی در بسیاری از نقاط ایران در حال کشت و کار است.زادگاه و رویشگاه آغازین گل محمدی سرزمین کهن ایران و خاورمیانه می باشد. از اواخر قرن شانزدهم به سایر کشورها برده شده است. امروزه ایران یکی از بزرگترین تولید کنندگان این گل در دنیا می باشد. در این بررسی با استفاده از نشانگر مولکولی rapd که خود نوعی نشانگر مولکولی dna مبتنی بر pcr می باشد، به بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های گل محمدی پرداخته شد.در این تحقیق از برگ گل استفاده شد و پروتکل استخراج dna با روش ctap تغییر یافته صورت گرفت. تعیین کمیت و کیفیت dna با دو روش اسپکترومتری و بردن روی ژل آگاروز انجام شد. جهت واکنش pcr تعداد 12 پرایمر مورد استفاده قرار گرفت که مجموعا 97 باند روی ژل آگاروز تشکیل شد و از این تعداد 9 باند منومورف و 88 باند پلی مورف تشکیل شد، پس از الکتروفورز، رنگ امیزی و انالیز ژل داده ها با دستگاه عکسبرداری ویژه و نرم افزار gene snap و ntsys آماده گردید، دندرو گرام مذکور در سطح تشابه 47? ، ژنوتیپهای مورد بررسی را در 5 کلاس مجزای ژنتیکی قرار داد. کلاس اول شامل 5 ژنوتیپ شهرهای ماهان ، کرمانشاه ، سمنان ، آذربایجان غربی و کوهبنان است. کلاس دوم دارای بیشترین ژنوتیپ شامل شهرهای بزنجان ، کرمان، راین ، فارس ، اصفهان ، گوغر ، گیلان ، افزاد ، کاشان و رابر بود. کلاس سوم شامل 5 ژنوتیپ شهرهای لاله زار ، مانی ، ایلام ، اراک و دهبکری بوده و نهایتا کلاس 4 و 5 هر کدام شامل یک ژنوتیپ شهر قم و خوزستان می باشد. بنابراین وجود تشابه و تفاوت های مشاهده شده در جمعیت های گل محمدی مورد بررسی و همچنین دوری یا نزدیکی برخی ژنوتیپ ها در دندروگرام بیانگر این است که به احتمال قوی جا به جایی ژرم پلاسم این گیاه با ارزش اقتصادی بالا در سطح کشور اتفاق افتاده لذا ژنوتیپ های مورد بررسی در نقاط مختلف می توانند منشاء یکسانی داشته باشند که در مطالعه و بررسی این ژرم پلاسم اهمیت خصوصیات ژنتیکی در کنار خصوصیات گیاهشناسی آن را قوت می بخشد.